Bez czarny Black Lace
Eva – Sumbucus nigra
Bez czarny Black Lace 'Eva’ to atrakcyjny krzew pochodzący z Anglii, dorastający do ok 3 metrów wysokości o oryginalnych, głęboko powcinanaych, ciemno-purpurowych pierzastych liściach nadających roślinie egzotycznego wyglądu. Odmiana Black Lace zostałą wyróżniona przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze w 2012 roku.
Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Drobne, jasnoróżowe kwiaty, zebrane w spłaszczone wiechy, ok. 15 cm średnicy. wydzielają lekko cytrynowy zapach, są chętnie odwiedzane przez motyle.
Owoce niezbyt liczne w postaci kulistych czarnych jagód o średnicy ok. 5 mm, dojrzewają od sierpnia do października, bardzo soczyste. Zawierają witaminy A, B i C oraz dużo przyswajalnego cukru i potasu, wykorzystywane są na nalewki i przetwory.
Bez czarny rośnie stosunkowo szybko, preferuje żyzne, próchniczne i wilgotne gleby, o dużej zawartości azotu i wapnia, ale rośnie także na piaszczystych i suchych, chociaż nieco słabiej. Preferuje stanowiska słoneczne, gdzie zyskuje najpiękniejsze wybarwienie. W celu utrzymania łądnego, zwartego pokroju, krzew warto regularnie przycinać – dobrze znosi cięcie, można w ten sposób ograniczać wzrost rośliny w niedużych ogrodach.
Bez czarny Black Lace ma niższą mrozoodporność, jednak uszkodzenia mrozowe zdarzają się bardzo rzadko. Charakteryzuje się wysoką odpornością na szkodniki, czasem na młodych pędach mogą pojawić się mszyce.
Tą wyjątkową odmianę bzu czarnego polecamy do kompozycji naturalistycznych, nasadzeń pojedynczych oraz ogrodów japońskich, gdzie wyjątkowo ładnie będzie prezentował się w towarzystwie klonów palmowych.
UWAGA!!! Pędy, liście oraz niedojrzałe owoce są trujące. We wszystkich częściach świeżej rośliny występuje sambunigryna i sambucyna, które dla ludzi w większych ilościach są trujące. Obróbka termiczna, gotowanie lub smażenie bez przykrycia, usuwa własności trujące rośliny. Najczęściej dochodzi do zatrucia w wyniku spożycia niedojrzałych owoców. Objawy zatrucia: osłabienie, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, biegunka, przyspieszenie tętna i zaburzenia oddychania aż do duszności włącznie. Pierwsza pomoc polega na sprowokowaniu wymiotów i płukaniu żołądka, konieczna jest pomoc lekarza.