Drzewa migdałowe są oszałamiające i dają dużą dawkę satysfakcji podczas zbioru orzechów. Migdały z kolei zajmują drugie miejsce na świecie na liście najpopularniejszych orzechów na Świecie.
Kupując drzewo migdałowe, należy pamiętać, że istnieją dwa różne rodzaje: migdały gorzkie i migdały słodkie. Gorzkie migdały to piękne, ozdobne drzewa kwitnące, ale nigdy nie rodzą orzechów. Nas interesują odmiany słodkie. Migdały pochodzą z południowo-zachodniej Azji i są dziś niezwykle popularne w regionie Morza Śródziemnego. Dobrze rozwijają się w klimatach z gorącymi, suchymi latami i łagodnymi, wilgotnymi zimami, rosnąc na zewnątrz przez cały rok w strefach uprawy USDA od 7 do 9. Uprawia się je głównie w Kalifornii, Arizonie, Teksasie i na Florydzie, ale w strefach 5 i 6 można je hodować jako drzewa doniczkowe.
Kwiaty pojawiają się na migdałowcu w doniczkach najwcześniej. Jego przepiękne jasnoróżowe, czasami nawet biało-różowe kwiatki pokrywają bezlistne jeszcze gałązki, co jest niezwykle urokliwą ozdobą każdego ogrodu. Są bardzo delikatne i niestety szybko znikają. W pełnym rozkwicie potrafią osiągnąć rozmiar nawet do 5 cm.
Listki pojawiają się jesienią i są na krzewie aż do wczesnej zimy. Są drobne i lekko postrzępione na krawędziach, pokryte lekkim meszkiem od spodu. Owoce migdałowca pojawiają się zaś w okolicach września, jednak wytrzymują na krzewach aż do zimy.
Charakterystyka
Do najpopularniejszych odmian słodkich migdałów należą „All-In-One” (odmiana samozapylająca), „Caramel”, „Mission” i „Hall’s Hardy”. Migdałowiec rośnie dość silnie, a dorasta do wysokości nawet 5 metrów. Tworzy szeroką koronę, średnio zagęszczoną. Bardzo dekoracyjne są kwiaty – duże (ponad 5 cm), biało- różowe, atrakcyjne dla oka. Bardzo dobrze radzi sobie w na nasz klimacie wymaga początkowego okrycia z wiekiem rośnie już bez osłony. Bez obecności pokrewnego drzewa wyda kwiaty i obrodzi w owoce na około 80% możliwości. Zapylaczami mogą być odmiany kolejne drzewka lub…. brzoskwinie.
Owoce
Owoce migdałowca są owalne i lekko spłaszczone, pokryte meszkiem. Otacza je twarda zielona skorupa, która chroni je przed czynnikami atmosferycznymi. Po wyłuskaniu otrzymujemy charakterystyczne pestki, które nazywane są migdałami i są bardzo lubiane w kuchni. Korzysta się z nich do zwykłego zjedzenia, a także w celu na przykład tworzenia marcepanu. Włosi z kolei tworzą z nich amaretto, czyli likier migdałowy wykorzystywany jako dodatek do kawy, czekolady, deserów i ciast, m.in. w połączeniu z migdałami.
