BONKRETA WILLIAMSA : Zalicza się do bardzo starych ale wciąż popularnych odmian drzew owocowych. Znaleziono ją jako przypadkową siewkę w Anglii w połowie XVIII wieku. Do uprawy została wprowadzona w 1797r.
Pokrój
Drzewo w pierwszych latach rośnie średnio silnie, po wejściu w okres owocowania wzrost słabnie. Tworzy koronę jajowatostożkową, często zagęszczającą się i nieregularną. W starszym wieku konary mają tendencję do zwieszania się.
Owoc
Najczęściej średnie lub duże, niewyrównane wielkością, jajowatego kształtu, wydłużone o nierównej i pofałdowanej powierzchni. Skórka cienka, delikatna, gładka, lekko błyszcząca z wieloma rdzawymi przetchlinkami, koloru słomkowożółtego, czasem z delikatnym rozmytym rumieńcem. Szypułka krótka i gruba, zagłębienie szypułkowe płytkie, często ordzawione. Kielich mały, półotwarty lub zamknięty. Miąższ kremowobiały, masłowy, delikatny, soczysty, winnosłodki, o korzennym aromacie.
Grusza 'Bonkreta Williamsa’ jest odmiana deserową, lecz nadająca się również na przetwory (soki, susz, gruszki w syropie, odżywki dietetyczne). Z odmiany tej w Niemczech produkuje się wódkę, często z zatopionym w butelce całym owocem. W Polsce nieco zapomniana, chociaż zalecana jest do uprawy w dobrych stanowiskach również w zimniejszych rejonach kraju. Ze względu na jej szerokie zastosowanie polecana do upraw amatorskich. Odmiana wcześnie wchodzi w okres owocowania (2-3 rok po posadzeniu), owocuje corocznie i obficie.
Pora dojrzewania: początek września
Owoce: duże
Plenność: coroczna
Pokrój krzewu: korona stożkowa
Wzrost: silny
Odporność na choroby: duża
Odpornośc na mróz: duża
Wymagania glebowe: umiarkowane
Stanowiska: słoneczne lub pół zacienione
Zapylacz: Bera Hardy, Bonkreta Williamsa, Konferencja, Komisówka, Paryżanka
Podkładka: Grusza kaukazka
